مدتی است که خبری در سایت های اینترنتی به طور گسترده پخش شده مبنی بر این که آرامگاه کوروش به زیر آب رفته و عکس هایی در همین مورد را هم به چاپ رسانده اند.
با بررسی سایت های مختلف مشاهده کردم همه عکس ها مشابه هم هستند و حتی در اغلب موارد مطلب نوشته شده هم یکسان است. بنابراین همچنان در مورد این موضوع ابهاماتی برای من وجود دارد.
هم در مورد مطلبی که نوشته شده و هم در مورد ساختگی بودن عکس ها.
در ادامه مطلب در ابتدا توضیحاتی در مورد سد سیوند و آرامگاه کورش و سپس مطلب گفته شده در مورد زیر آب رفتن آرامگاه کوروش را تقدیمتان می نمایم.
امید است دوستانی که اهل آن منطقه هستند این ابهامات را با گزارشات تصویری خود برطرف نمایند.
توضیحاتی در مورد سد سیوند:
سد سیوند سدی است که در ۹۵ کیلومتری شمال شیراز، ۵۰ کیلومتری شهر باستانی پارسه(تخت جمشید) و حدود ۱۰ کیلومتری پاسارگاد بر روی رودخانهٔ سیوند ساخته شده است.
رودخانهٔ پلوار بین این دو محوطهٔ باستانی ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو (تخت جمشید و پاسارگاد) در کنار آرامگاه کوروش و در دل تنگه بلاغی جریان داد. طرح ساخت سد سیوند در سال ۱۳۶۷ تهیه شد، هر چند که گفته می‌شود این طرح متعلق به رژیم پیشین ایران است. عملیات ساخت این سد از سال ۱۳۷۱ توسط شرکت «سکو» (وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) آغاز شد: سدی خاکی با هستهٔ رسی و ۵۷ متر ارتفاع با تاجی به طول ۶۰۰ متر که برآورد می‌شود دریاچهٔ پشت آن ۲۵۵ میلیون متر مکعب گنجایش و ۱۱ کیلومتر مربع مساحت(در شرایط معمولی) داشته باشد. با آبگیری سد سیوند، تنگه بلاغی و محوطهٔ باستانی اش به زیر آب خواهد رفت. مسوؤلان هدف از ساخت این سد را کنترل سیلاب‌های رودخانهٔ پلوار و آب رسانی به ۹ هزار هکتار از زمین‌های فرودست سد در دست توابع ارسنجان ذکر کرده‌اند. بخش عمدهٔ این سد در یک سال اخیر(هم‌زمان با اوج گیری اعتراض‌های مردمی به ساخت آن) و بنا به گفتهٔ مسوؤلان وزارت نیرو با صرف ۶۰ تا ۸۰ میلیارد تومان از سرمایه‌های ملی ساخته شده‌است. اکنون ۱۴ سال از آغاز ساخت سد سیوند(که باید ۳ ساله ساخته می‌شد) می‌گذرد، که با افتتاح آن در فروردین سال جاری(۱۳۸۶) توسط شخص رییس جمهوری(محمود احمدی نژاد) رسماً آب گیری شد. لازم به ذکر است هزینهٔ ساخت سد سیوند(که بیشتر آن در یک سال اخیر از سرمایه‌های ملی برداشت شده) به چند برابر مبلغ پیش بینی شده در زمان ساخت آن رسید.
ایمیلی و خبری که به طور گسترده پخش شد
پاسارگاد به زير آب رفت..!!؟!
دوستان متأسفانه خبر بدی دارم که هر ايرانی را برافروخته ميکند.
سد سيوند در استان فارس در آستانه ء آبگيری است.
با اين کار برای هميشه آرامگاه کوروش کبير به زير آب ميرود و بخش بزرگی از پاسارگاد نابود ميشود.
.....چه نِشسته‌اى؟؟؟!!!!!«سد سيوند در استان فارس در آستانه آبگيری است که با اين کار برای هميشه آرامگاه کورش کبير نابود ميشود.»
اين خبر را يک منبع مطلع در سازمان ميراث فرهنگی اعلام کرده است.
( البته هم اکنون اين سد آبگيری شده و آرامگاه به زير آب رفت)
بدبختانه آثار باستانی و پيشينه ء ما که قدمتی 2500 ساله دارند انگار حفظ اين آثار برای هيچ کسی مهم نبوده است!!!
ای کاش حداقل به خارجيانِ بی‌تمدن(!!!)، که از داشتن چنين گنجينه‌هايی محروم‌اند، اين اجازه را می‌داديم تا در حفظ داشته‌های ما کوشا باشند و اين آثار را به ايشان افتخاری هديه می‌کرديم. چون انگار ما هيچ احتياجی به آنها نداريم....!! حداقل آبرومان حفظ ميشد.
تیسپون:
با اندکی توجه در مورد عکس ها به مصنوعی بودن آن مشکوک خواهید شد.
البته به دلیل آنکه بنده هیچ اطلاع حضوری از این موضوع ندارم هیچ قضاوتی در این مورد نخواهم کرد.
اما در صورتی که این دسته از اخبار صحیح نباشند بیشتر به مخالفان احداث سد سیوند و حامیان آرامگاه کوروش آسیب خواهد زد. تا آنکه مانع آبگیری این سد شود.
مطلبی در یک وبلاگ مبنی بر جعلی بودن عکس ها
تازگی ایمیلی حاوی تصاویر جعلی در اینترنت فراگیر شده كه هشدار می‌دهد پاسارگاد در آب پشت سد سیوند فرو رفته است. این عكس‌ها كه بسیار حرفه‌ای با فتوشاپ دستكاری شده‌اند، آرامگاه كوروش را در زیر آب نشان می‌دهد.
تا پیش از این به علت لجبازی و عدم اطلاع‌رسانی سازمان میراث فرهنگی، گفته می‌شد كه آبگیری سد سیوند باعث فرو رفتن آرامگاه كوروش در آب خواهد شد كه تصوری اشتباه است. زیرا آرامگاه كوروش نزدیك‌ترین اثر از مجموعه پاسارگاد به دره بلاغی است كه فاصله آرامگاه تا ابتدای تنگه به خط مستقیم دو و نیم كیلومتر و فاصله آن تا ابتدای دریاچه سد حدود پنج كیلومتر است. بنابراین گرچه به طور مستقیم خطری از جانب دریاچه سد متوجه پاسارگاد نیست، اما فقط تأثیرات با واسطه‌ای بر مجموعه خواهد داشت.
برای مثال، در حال حاضر عمق آب‌های زیرزمینی در پاسارگاد كم است و قطعا با احداث سد این عمق كاهش خواهد یافت. نكته دیگر آن كه در بیشتر مواقع جریان باد از سمت دره و كوهستان به سمت پاسارگاد برقرار است. با وجود دریاچه‌ای در آن‌جا این باد رطوبت دره و دریاچه را به پاسارگاد منتقل خواهد كرد. با افزایش میزان رطوبت سطح‌الارضی و تحت‌الارضی بر میزان رشد گلسنگ‌ها كه یكی از عوامل فرسایش سازه‌های سنگی است، افزوده خواهد شد.
تیسپون:
حال قضاوت با شما
در درست نبودن احداث این سد شکی نیست و عملی نادرست است.
اما سوالی که مطرح است این است که " آیا می توان با نابود کردن یکی از برجسته ترین سمبل های تاریخی یک کشور تاریخ آن کشور را نابود کرد؟"
آیا هویت یک ملت در چند تکه سنگ نهفته است؟
این بناهای تاریخی زیبا و برجسته تنها نمادی از عظمت و بزرگی ملت ایران هستند اگر آنهایی که قصد در نابودی این بناها دارند می خواهند عظمت واقعی را ببینند به مردم بنگرند و از خدا بترسند.
نوشته شده در پنجشنبه بیست و ششم آذر ۱۳۸۸ ساعت 13:31 توسط فریدونی |