ای ایران ای وطن من
ای ایران ، ای خانه ی پر شکوه من ، تو را دوست دارم.
ای ایران ، ای وطن من ، تو سرزمین شاعران بزرگ مانند فردوسی ، سعدی ، حافظ و مولوی هستی. در دامان تو دانشمندان بزرگی ، چون ابو علی سینا ، محمد زکریای رازی ، ابوریحان بیرونی و دکتر حسابی پرورش یافته اند.
پهلوانانی چون آرش کمانگیر ، رستم و تختی برای سربلندی تو فداکاری ها کرده اند. ای ایران عزیز تو مردان و زنان و حتی کودکانی را دیده ای که در راه استقلال و آزادی تو ، جان فشانی کرده و به شهادت رسیده اند.
تو را دوست دارم با همه ی زیبایی هایت ، جنگل های سبز شمال ، آب های نیلگون خلیج فارس ، کوه های بلند و برف گرفته ی دماوند و الوند و کویرهای وسیع و پهناور . من شالیزارها ، کشتزارها و نخلستان های تو را دوست دارم . تو را دوست دارم با مردم سخت کوش و مهربانت . زنان و مردان صبور و با ایمانت .
تو را دوست دارم با گنبد طلایی امام هشتم در مشهد . چهل ستون در اصفهان و تخت جمشید در شیراز.
ای ایرن ، ای سرزمین پاکی ها و دلیری ها به تو افتخار می کنم . ای سرزمین من ، با خدای خود عهد و پیمان می بندم که در راه آبد کردن تو از جان و دله بکوشم. مردم خوب و آزاده ات را دوست بدارم. به یاریشان بشتابم و با دشمنان تو بجنگم. ای سرزمین من ، امروز با دلی پر از امید و نشاط درس می خوانم و تلاش می کنم تا در آینده ایرانی زیباتر ، پیش رفته تر ، سربلند تر و ابادتر داشته باشم.
من و دوستانم همیشه این سرود را می خوانیم :
آزاد باش ای ایران
آباد باش ای ایران
از ما فرزندان خود
دل شاد باش ای ایران
*
متن از : فارسی کلاس سوم دبستان
*
نوشته شده در یکشنبه دوم خرداد ۱۳۸۹ ساعت 12:10 توسط به یاد بابا |