رنگ قرمز پرچم نشانه چیست

سوال

رنگهای پرچم ایران به چه معناست؟

پاسخ

پرچم جمهوری اسلامی ایران دارای سه رنگ (سبز، سفید، قرمز) است که در وسط آن کلمه مقدس “الله“نقش یافته و در اطراف، شعار مقدس “الله اکبر“ زینت بخش آن است.

رنگ سبز پرچم، نشانه آبادانی است، و منعکس کننده آرمانهای ملت بزرگ ایران است برای داشتن کشوری آباد و توسعه یافته. همچنین این رنگ نشانه دین مبین اسلام که دین 99% مردم ایران است، می باشد.

رنگ سفید پرچم، بیانگر صلح طلبی ملت بزرگ ایران است، ملت مسلمان ایران تحت تاثیر تعلیمات دین مبین اسلام، صلح و آرامش را برای تمام همنوعان خود می خواهد.

رنگ قرمز پرچم، نشانه صلابت و پایداری ملت مسلمان ایران در برابر تجاوزکاران و ستمکاران است، ملت مسلمان ایران همچنانکه در عمل نیز نشان داده است در دفاع از حقوق مرز وبوم و اعتقادات خویش تا پای جان می ایستد.

کلمه الله در میان پرچم و شعار الله اکبر نیز منعکس کننده هویت و آرمانهای ملت ایران است که در سایه این نامهای مقدس و دین مبین اسلام تجلی می یابد.

 توضیح بیشتر در مورد پرچم جمهوری اسلامی ایران

  پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357 پرچم و نشان رسمی کشور نیز تغییر یافت. طبق اصل هجدهم قانون اساسی پرچم به ترتیب عمودی از سه رنگ مساوی سبز، سفید و سرخ (نه قرمز) تشکیل شده است که با علامت  مخصوص جمهوری اسلامی و شعار الله اکبر است. در ترکیب پرچم ایران در نظام جمهوری اسلامی ، کلمه توحید یعنی عبارت  لا اله الا اله  آمده است. این عبارت در طرحی موزون به رنگ قرمز به شکل واژه  الله  طراحی شده است تحلیل هنری این نشان لاله سرخی است که از خون شهیدان انقلاب سر برآورده  و چهار قسمت آن شبیه هلال و جزء قائم میانی آن یادآور شمشیر  است که خود نشانی از قدرت و ایستادگی ملت مسلمان ایران محسوب می شود.

شعار الله اکبر به نشانۀ بیست و دوم بهمن « یازدهمین ماه هجری شمسی » یازده بار در رنگ سبز و یازده بار در رنگ سرخ یعنی جمعاً بیست و دو بار با خط بنایی ( یعنی همان خطی که الله اکبر را بر مناره های مساجد نقش می کند) به صورت حاشیه در مرز رنگ سرخ و سبز با رنگ سفید تکرار می شود.

«اللّه اکبر» ها هیچ مرزی با رنگ سفید ندارند. به طوری که حرفِ «الف (ا)» اللّه اکبرهای فوقانی به رنگ سبز و اللّه اکبرهای تحتانی، به رنگ قرمز نوشته می شود؛ به طوری که یک سانتی متر از «الف (ا)» ها، به قسمت سفید پرچم نفوذ می کند و نشانی از کوبندگی این شعار است؛ و نمایانگر اینست که الله اکبر همچون سلاحی در دستان مردم عمل کرده است.  لا به لای حروف الله اکبرهای فوقانی، به رنگ سبز، و الله اکبرهای تحتانی، به رنگ قرمز پر می شود.

جنس و بافت پارچۀ پرچم باید از نخ پنبه ای خالص سفید و مرسریزه شده یا مخلوط پنبه پلی استر و ویسکوز پلی استر تهیه شود؛ از ابریشم و پشم نیز می توان استفاده کرد، ولی پارچه نباید از ویسکوز خالص باشد. بافت پارچه مورد استفاده از پرچم ساده و از نوع تاری و پودی است.

 پرچم جمهوری اسلامی ایران دارای دوازده اندازه است با نسبت طول به عرض 7 به 4 است که با توجه به محلی که نصب می شود در اندازه های مختلف تهیه می شود.

رنگ میله پرچم نقره ای و سر چوبی که بر روی میله نصب می شود ساده است.

تمام پرچم ها یک لا هستند به جز پرچم های رومیزی و پرچم هایی که روی وسائل نقلیه نصب می شود که می توانند دو لا تهیه شوند.

 تمامی پرچم ها باید یک تکه باشند، به استثنای پرچم هایی که طولی بیش از ۱٫۴ متر دارند؛ که در این صورت نیز درز نباید روی نشان رسمی و نوشته قرار گیرد.

پرچم همیشه باید تمیز و رنگ و اندازۀ آن حفظ شود و فاقد عیوبی باشد که به چشم آیند. چنانچه رنگ پرچم بر اثر مرور زمان یا دلایل دیگر تغییر یابد یا در آن در رفتگی نخ یا سوراخ یا آثار لکه روغن و زردی وبریدگی و سوختگی و یا ضایعات دیگر مشاهده شود باید فوراً آن را تعویض و پرچم جدید جایگزین آن کرد.

آیین برافراشتن و پایین آوردن پرچم

پرچم جمهوری اسلامی ایران همه روزه قبل از شروع کار اداری باید در ساختمان های دولتی برافراشته و قبل از غروب آفتاب پایین آورده شود. برافراشتن و پایین آوردن پرچم باید با احترام صورت گیرد.

مأموران دیپلماتیک و کنسولی جمهوری اسلامی ایران در خارج مکلف هستند نسبت به برافراشتن و پایین آوردن پرچم در محل ماموریت و محل اقامت رئیس مأموریت اقدام کنند.

محل اقامت سفیر یا سرکنسول از قاعدۀ پایین آوردن پرچم معاف است.

میلهٔ پرچم، به رنگ اکلیل نقره و قطر آن دو تا چهار سانتی متر و درازای آن، سه برابر عرض پرچم می باشد. در بالای میله و بلافاصله بعد از پرچم، یک قبّه (گوی) قرار داده می شود که نسبت قطرِ گوی به قطرِ میله، برابر سه به دو می باشد. طناب مورد استفاده برای پرچم، باید از جنس نایلون و حداقل قطر یک سانتی متر باشد. میلۀ پرچم هایی که در حیاط نصب می شود از لوله های ثابت فلزی تهیه و ارتفاع میله برحسب وسعت حیاط تعیین می شود و رنگ آن باید اکلیل نقره ای باشد.

نصب پرچم روی دیوار، نرده، و تابلوهای راهنما و تزیین نمای بیرونی یا درونی ساختمان با پرچم یا اضافه کردن خطوط یا شکل های اضافی روی پرچم ممنوع است

استفاده از پرچم به صورت غیر استاندارد یا نصب آن روی میله یا پایه های کوتاه ممنوع است. باید دقت شود که پرچم به هنگام نصب به طور صحیح و در جهت درست آن افراشته شود. از نصب پرچم به صورت وارونه یا در محل نامناسب خودداری شود.

موارد استفاده از پرچم جمهوری اسلامی ایران

از پرچم جمهوری اسلامی ایران صرفاً در موارد ذیل می توان استفاده کرد:

_محل های دولتی و وابسته به دولت.

_مجموعه ها و میدان های ورزشی {صرفاً در مسابقات رسمی}.

_نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران در خارج و محل اقامت روسای مأموریت ها.

_تزیین خیابان های محل عبور روسای کشورهای خارجی در مسافرت های رسمی.

_محل های برگزاری کنفرانس ها در صورتی که جنبۀ بین المللی یا دولتی داشته باشد.

_در تشییع جنازۀ رسمی، تابوت را با پرچم جمهوری اسلامی ایران می پوشاند.

آیین استفاده از پرچم در اعیاد ملی و مذهبی

_ در اعیاد رسمی، ملی، و مذهبی می توان پرچم جمهوری اسلامی ایران را به تعداد بیشتر در محل های مناسب نصب کرد.

_فهرست اعیاد رسمی ملی و مذهبی در آیین تشریفات جمهوری سلامی ایران دیده می شود.

_ هنگام مسافرت رئیس جمهوری اسلامی ایران به خارج از کشور، پرچم جمهوری اسلامی ایران در طول توقف در کشور میزبان در محل اقامت ایشان برافراشته می شود. در این خصوص باید عرف کشور محل توقف مورد عنایت قرار گیرد.

آیین نیمه افراشته کردن پرچم

1- هنگام عزاداری عمومی، پرچم جمهوری اسلامی ایران به تعداد روزهائی که دولت جمهوری اسلامی ایران رسماً اعلام می کند به صورت نیمه افراشته در خواهد آمد.

2- هنگام اعلام عزای ملی در هر کشور خارجی، نمایندگی های دیپلماتیک و کنسولی جمهوری اسلامی ایران درآن کشور طبق عرف محل و به تعداد روزهای اعلام شده پرچم را به صورت نیمه افراشته در خواهند آورد.

3- در صورت فوت رئیس مأمور دیپلماتیک یا کنسول جمهوری اسلامی ایران در کشور محل توقف، پرچم جمهوری اسلامی ایران، مدت یک روز به صورت نیمه افراشته در خواهد آمد.

4-برای نیمه افراشته کردن، ابتدا پرچم را به طور کامل باید برافراشت و سپس به اندازۀ یک چهارم ارتفاع میله پایین آورد.

نصب پرچم روی وسایل نقلیه

_ در داخل کشور، صرفاً اتومبیل حامل رئیس جمهوری اسلامی ایران می تواند مستقلاً از پرچم استفاده کند. اتومبیل های مقامات دیگر در صورت همراهی میهمانان خارجی می توانند از پرچم جمهوری اسلامی ایران استفاده کنند.

_ پرچم اتومبیل باید روی گلگیر سمت راست راننده نصب شود.

_ هنگام همراهی سفیر خارجی بمنظور تقدیم استوار نامه به رئیس جمهور، پرچم جمهوری اسلامی ایران روی اتومبیل حامل وی و در سمت راست نصب می شود. پس از تقدیم استوار نامه، پرچم کشور سفیر در سمت راست و پرچم جمهوری اسلامی ایران در سمت چپ نصب می شود.

_ روسا، نمایندگی های دیپلماتیک، و کنسولی جمهوری اسلامی ایران در کشور محل توقف در موارد خاصی می توانند روی اتومبیل خود پرچم جمهوری اسلامی ایران را نصب کنند.

_ در مواردی که اتومبیل رئیس نمایندگی، حامل یک مقام رسمی جمهوری اسلامی ایران در سطح وزیر باشد.

_در مواقع شرکت در ضیافت جشن ملی کشور پذیرنده و مأموریت های دیپلماتیک و کنسولی یا سازمان های بین المللی کشور محل توقف.

_ در جشن 22 بهمن یا 12 فروردین، سالگرد پیروزی انقلاب و روز جمهوری اسلامی ایران.

_هنگام عزیمت جهت تقدیم استوار نامه به رئیس کشور محل توقف، طبق عرف محل.

_ به هنگام ملاقات های رسمی با مقامات عالیه کشور پذیرنده.

_ به هنگام ملاقات با روسای ماموریت های سیاسی و کنسولی مقیم کشور پذیرنده.

_ در صورت مسافرت رسمی رئیس جمهوری اسلامی ایران به خارج، پرچم جمهوری اسلامی ایران صرفاً در اتومبیل حامل ایشان مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

آیین استفاده از پرچم نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران در خارج

- رؤسای ماموریت ها موظف اند یک عدد پرچم کوچک رومیزی در سمت راست میزکار خود « هنگامی که پشت میز نشسته اند » یا یک عدد پرچم بزرگ ایستاده با میله ای به بلندی تا سه برابر عرض پرچم در پشت سر و در سمت راست خود قرار دهند.

- در صورتی که رئیس کشور پذیرنده به مناسبتی به محل مأموریت جمهوری اسلامی ایران بیاید پرچم دولت او نیز برفراز ساختمان برافراشته می شود.

- در صورتی که به مناسبتی قرار باشد پرچم چند کشور در ساختمان محل مأموریت برافراشته شود، همیشه تقدم با پرچم دولت فرستنده است. اگر قرار باشد سه پرچم در محل ماموریت نصب شود پرچم وسط دارای تقدم دوم و پرچم سمت چپ دارای تقدم سوم است. در خارج از محل نمایندگی، تقدم همواره از آن دولت پذیرنده است.

- تنها روسای ماموریت های دیپلماتیک و کنسولی مجاز به نصب پرچم بر ساختمان محل اقامت، دفتر کار، و اتومبیل خود هستند. بقیۀ اعضا حق استفاده از پرچم را ندارند مگر اینکه در غیاب سفیر مسئولیت نمایندگی را به عهده داشته باشند.

طراح پرچم

طراح اصلی پرچم جمهوری اسلامی ایران، دکتر حمید ندیمی است